Stat quoque juncofas Cami remeare paludes, Elegia Secunda, Anno ætatis 17. In obitum Præconis Academici Cantabrigienfis, TE, qui confpicuus baculo fulgente fulbas Palladium toties ore ciere gregem, Ultima præconum præconem te quoque fæva Mors rapit, officio nec favet ipfa fuo. Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis Sub quibus accipimus delituifle Jovem, O dignus tamen Hæmonio juvenefcere fucco, Dignus in Afonios vivere poffe dies, Dignus quem stygiis medicâ revocaret ab undis Arte Coronides, fæpe rogante dea. Tu fi juffus eras acies accire togatas, Et celer à Phœbo nuntius ire tuo, Talis in Iliacâ ftabat Cyllenius aulâ Alipes, æthereâ miffus ab arce Petris. Et madeant lacrymis nigra ferétra tuis. Fundat & ipfa modos querc bunda Elegëia tristes, Perfonet & totis nania molta fcholis. 5 10 15 20 turres, Dira fepulchrali mors metuenda face; Pulfavitque auro gravidos & jafpide muros, Nec metuit fatrapum fternere falce greges. Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendį Intempeftivis offa cr. mata regis: Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos, Flevit & amiffos Belgia tota duces. At te præcipuè luxi, digniffime Præful, Wintonia que olim gloria magna tuæ ; Delicui fletu, & trifti fic ore querebar, Mors fera Tartarco diva fecunda Jovi, Nonne fatis quod fylva tuas perfentiat iras, Et quod in herbofos jus tibi detur agros, Quodque aflata tuo marcefcant lilia tabo, Et crocus, & pulchræ Cypridi facra rofa, 1626. 5 10 15 23 Lancelot Andrews, who died Sept. 21, Nec finis ut femper fluvio contermina quercus Et quod alunt mutum Proteos antra pecus. Invida, tanti tibi cum fit conceffa poteftas; Quid juvat humanâ tingere cæde manus? Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas, 25 Semideamque animam fede fugâfle fuâ? Talia dum lacrymans alto fub pectore volvo, Rofcidus occiduis H-fperus exit aquis, Et Tarteffiaco fubmerferat æquore currum Phœbus, ab eoo littore menfus iter. Nec mora, membra cavo pofui refovenda cubili, 35 Condiderant oculos noxque foporque meos: Cum mihi vifus eram lato fpatiarier agro, Heu nequit ingenium vifa referre meum. Illic puniceâ radiabant omnia luce, Ut matutino cum juga fole rubent. Non dea tam variis ornavit floribus hortos 43 Flumina vernantes lambunt argentea campos, 43 Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni, Luciferi regis fingitur effe domus, Sidereum nitido fulfit in ore jubar; Pura triumphali perfonat æthra tuba. Quifque novuma amplexu comitem cantuque falutat Hofque aliquis placido misit ab ore fonos; Nate, veni, & patrii felix cape gaudia regni, Semper ab hinc duro, nate, labore vaca. Dixit, & aligera tetigerunt nablia turmæ, At mihi cum tenebris aurea pulfa quies. Flebam turbatos Cephaleiâ pellice fomnos, Talia contingant fomnia fæpe mihi. Dimidio vitæ vivere cogor ego. 20 30 35 Hei mihi, quot pelagi, quot montes interjecti Me faciunt aliâ parte carere mei! Charior ille mihi quàm tu doctiffime Graium Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat; Quamque Stagirites generofo magnus alumno, 25 Quem peperit Libyco Chaonis alma Jovi. Qualis Amyntorides, qualis Philyreius Heros Myrmidonum regi, talis & ille mihi. Primus ego Aonios ille præeunte receffus Luftrabam, & bifidi facra vireta jugi, Pieriofque haufi latices, Clioque favente, Caftalio fparfi læta ter ora mero. Flammeus at fignum ter viderat arietis Æthon, Induxitque auro lanea terga novo, Bifque novo terram fparfifti Chlori fenilem Gramine, bifque tuas abftulit Aufter opes: Necdum ejus licuit mihi lumina pafcere vultu, Aut linguæ dulces aure bibiffe fonos. Vade igitur, curfuque Eurum præverte fonorum, Quàm fit opus monitis res docet, ipfa vides. 40 Invenies dulci cum conjuge fortè sedentem, Mulcentem gremio pignora charo fuo, Forfitan aut veterum prælarga volumina patrum Verfantem, aut veri biblia facra Dei, Caleftive animas faturantem rore tenellas, Grande falutiferæ religionis opus. Utque folet, multam fit dicere cura falutem, Dicere quam decuit, fi modo adeffet, herum. Hæc quoque paulum oculos in humum defixa modeftos Verba verecundo fis memor ore loqui: Hæc tibi, fi teneris vacat inter prælia Mufis, Mittit ab Angliaco littore fida manus. Accipe finceram, quamvis fit fera, falutem; Fiat & hoc ipfo gratior illa tibi. 45 Sera quidem, fed vera fuit, quam cafta recepit 55 Aft ego quid volui manifeftum tollere crimen, Ta modò da veniam faffo, veniamque roganti, Non ferus in pavidos rictus diducit hiantes 69 65 70 Jamque diu fcripfiffe tibi fuit impetus illi, Defertafque Arabum falebras, dum regis Achabi Finibus ingratus juffit abire fuis. At tu fume animos, nec fpes cadat anxia curis, 105 Sis etenim quamvis fulgentibus obfitus armis, 115 At nullis vel inerme latus violabitur armis, 5 10 Fallor? an & nobis redeunt in carmina vires, 75 80 Mellitafque movent flamina verna preces. Cinnameâ Zephyrus leve plaudit odorifer alâ, Blanditiafque tibi ferre videntur aves. Nec fine dote tuos temeraria quærit amores Terra, nec optatos pofcit egena toros, Alma falutiferum medicos tibi gramen in ufus Præbet, & hinc titulos adjuvat ipfa tuos. Quòd fi te pretium, fi te fulgentia tangunt Munera, (muneribus fæpe coemptus Amor) Illa tibi oftentat quafcunque fub æquore vasto, Et fuperinjectis montibus abdit opes. Ah quoties cum tu clivofo feffus Olympo In vefpertinas præcipitaris aquas, Cur te, inquit, curfu languentem Phoebe diurno Hefperiis recipit Cærula mater aquis? Quid tibi cum Tethy! Quid cum Tarteffide lymphi, Dia quid immundo perluis ora falo? Frigora Phœbe meâ melius captabis in umbrâ, 85 Huc ades, ardentes imbue rore comas. Mollior gelidâ veniet tibi fomnus in herba, Huc ades, & gremio lumina pone meo. Quaque jaces circum mulcebit lene fufurrans Aura per humentes corpora fufa rofas. Nec me (crede mihi) terrent Semeleja fata, Nec Phaetonteo fumidus axis equo; Cum tu Phœbe tuo fapientius uteris igni, Huc ades, & gremio lumina pone meo. Sic Tellus lafciva fuos fufpirat amores; Matris in exemplum cætera turba ruunt. Nunc etenim toto currit vagus orbe Cupido, Languentefque fovet folis ab igne faces. Infonuere novis lethalia cornua nervis, 95 1:0 Trifte micant ferro tela corufca nova. Jamque vel invicam tentat fuperafse Dianam, Quaque fedet facro Vefta pudica foco. Ipfa fenefcentem reparat Venus annua formam, Atque iterum tepido creditur orta mari. Marmoreas juvenes clamant Hymenæe per urbes, Littus io Hymen, & cava faxa fonant. Culticr ille venit tunicâque decentior aptâ, Puniceum redolet veftis odora crocum. Egrediturque frequens ad ameni gaudia veris Virgineos auro cincta puella finus. 106 Votum eft cuique fuum, votum eft tamen omnibus unum, Ut fibi quem cupiat, det Cytherea virum. Nunc quoque feptená modulatur arundine paftor, 115 120 Et fua quæ jungat carmina Phyllis habet. Navita nocturno placat fua fidera cantu, Delphinafque leves ad vada fumma vocat. Jupiter ipfe alto cum conjuge ludit Olympo, Convocat & famulos ad fua fefta Deos. Nunc etiam Satyri cum fera crepufcula furgunt, Pervolitant ceteri florea rura' choro, Sylvanufque fuâ cyparis fronde revin&us, Semicaperque Deus, femideufque caper. Quæque fub arboribus Dryades latuere vetuftis Per juga, per folos expatiantur agros. Per fata luxuriat fruticetaque Manalius Pan, 1 Vix Cybele mater, vix fibi tuta Ceres; Atque aliquam cupidus prædatur Orcada Faunus, Confulit in trepidos dum fibi nympha pedes, Jamque latet, latitanfque cupit male teda videri, Et fugit, & fugiens pervelit ipfa cepi. Dii quoque non dubitant cœlo præponere fylvas, 130 Et fua quifque fibi numina lucus habet. Elegia Sexta. Ad Carolum Deodatum ruri commorantem. 135 140 Qui cum Idibus Decemb. fcripfiffet, & fua carmina excufari poftulaffet fi folito minus effent bona, quod inter lautitias quibus erat ab amicis exceptus, haud fatis felicem operam Mufis dare fe poffe affirmabat, boc babait refponfum. Quale repentinus permeat offa calor, Perque puellares oculos digitumque fonantem Namque Elegia levis multorum cura Deorum ef, Et cum purpureâ matre tenellus Amor. Sæpiùs & veteri commaduiffe mero. At qui bella refert, & adulto fub Jove cœlum, 55 · 60 Et nunc fancta canit fuperûni confulta deorum, MITTO tibi fanam non pleno ventre falutem, Qualis vefte nitens facrâ, & luftralibus Qua tu diftento fortè carere potes. At tua quid noftram prolectat Musa camœnam, Feftaque cœlifugam quæ coluere Deum, IO Hauftaque per lepidos Gallica musta focos! Nafo Corallais mala carmina mifit ab agris: 20 30 Et redolet fumptum pagina quæque merum; 40 Et revocent, quantum crapula pellit incrs. undis 65 Surgis ad infenfos augur iture Deos. Perque tuas rex ime domos, ubi fanguine nigro 79 mas, Et fubitò elifos ad fua fana Deos. Dona quidem dedimus Chrifti natalibus illa, Te quoque preffa manent patriis meditata cicutis, i Nec matutinum fuftinuere juhar. 20 Et quicquid puero dignum & Amore fuit. Sic dolet amiffum proles Junonia cælum, Ponar in exemplo primus & unus ego. 30 Jam tuus O certè eft mihi formidabilis arcu, Nate deâ, jaculis nec minus igne potens: Et tua fumabunt noftris altaria donis, Me nequit adductum curvare peritiùs arcum, 35 Infcius uxori qui necis author erat. 45 Hærebunt lateri spicula noftra Jovis. 50 55 Fallor? an & radios hinc quoque Phoebus habet. Solus & in fuperis tu mihi fummus eris. HÆC ego mente olim lævå, ftudioque fupino Unam fortè aliis fupereminuiffe notsbam, Han↑ memor objecit nobis malus le Cupido, 65 So & hos nobis texuit antè dolos, Neel ipfe vafer lait, multæque fagittæ, à rgo grande pependit onus. Nec. 2, ubic cans bariit, nunc virginis ori, biis, indet .nce genis: 281 for futurart corda forores. 70 75 |