Suffusa multâ luce rosaria; Sparsimque pratis asphodeli calyx Effulget, æternique rore Se recreans amaranthus ævi. Argenteorum leniter amnium Auditur occulto recessu Unda cadens, aviumque cantus, Et mota blando chorda Favonio. Haud finis ullus temporis aut loci; Arva patent vacuique campi. Et tædiorum gens ea nescii: Estiva non tam fulgura luserint, Perpetuâ vice gaudiorum. Impune mentes præteritum movet, Ut si quid in terris amâssent Sanctius et melius resurgat. The pilgrim oft by whispering trees The warrior-chief in soft repose To rattle in his slumbering ear, The rolling drum, the soldier's cheer, The lover, whom untimely fate When she shall come, his bliss to share, With love's immortal dower. Meanwhile in many a vision kind A mystic bridal coronel, Such as no poet's tongue can tell, Nor human heart conceives. Viator altâ sub platano jacit Defessa longis membra laboribus ; Et falce decisas colonus Lustrat opes cerealis agri. Dormit quieti margine rivuli, Bellipotens oritur repente Tumultus hastarum et litui strepor, Et mox phalangum ad bella ruentium Concursus, et sævi furores, Et medii fremitus duelli. Conjux ademptus conjugis a sinu Cernitque jam nunc aurea somnians, Qualemque vates nec cecinit, neque Humana concepere corda, Ipse parat capiti coronam. And now the stranger with a band Of fond companions hand in hand Is led into the grove; And straight for his beloved he looks; Around the vales, the meads, the brooks, His eyes impatient rove: Whom on a bank of mossy green And in a moment both Together rush, like sunbeams meet, And all the fond Elysian band And songs triumphal chime: Oh, this is love, and life to live, Videsne ? ducunt in nemus advenam Læti sodales: ille per obvia Vireta lucorumque flexus Sollicitum jaciens ocellum Quærit maritam; quam viridi super Ripâ jacentem protinus aspicit Aspectus, incurritque fidos Alter in alterius lacertos: Ceu lympha lymphæ mobilis influit, Et flamma flammam sueta prehendere, Sic Umbra commiscetur Umbræ Ut veteres renovent amores. Ornata vittis agmina Manium Mille simul resonare chordæ : En vita felix! en amor unicus, Quem nescit Hymen jungere vinculo; Sublimis, incorrupta virtus, Consocians animos fideles! |