πορφυρών ρήγνυσι δι' αμπελώνων" πάρ τε κρανών αργυρόεντι φέγγει ευστομεί σύμφωνα καταρρέουσι νάμασιν όρνις. αδυ βασσάων ρόδον αδύ κώρας το στόμα τήνας. καλός αστήρ, δς κατ' ατέρμον’ αυγαν ποντίας λεύσσει πλακός: άλλα πουλυ καλλίον φέγγος το νεανικών ασ τράπτον απ' όσσων. πά ποτ' έστε, δαίμονες και ουκέθ' υμάς παρθένων χοροστασίαι σέβοντι: ουκέθ as Πάφου κατά μυρσινώνας Κύπρις αθύρει. άφθίτων τεχνών πάτερ, εκλέλοιπας γάν τεάν, Αφαιστέ πελώριον σών ακμόνων εύδει μένος' ουκέτ' έκ γάς σμερδαλέον πύρ In vain-in vain : strike other chords ; Fill high the cup with Samian wine ! Leave battles to the Turkish hordes, And shed the blood of Scio's vine : Hark! rising to the ignoble call How answers each bold bacchanal! You have the Pyrrhic dance as yet, Where is the Pyrrhic phalanx gone? Of two such lessons, why forget The nobler and the manlier one ? You have the letters Cadmus gave- ye he meant them for a slave ? a Fill high the bowl with Samian wine ! We will not think of themes like these! It made Anacreon's song divine: He served—but served Polycrates A tyrant: but our masters then Were still, at least, our countrymen. ασπέτοις έρευγόμενον θυέλλαις καππέδον κυλίνδεται. "Ήριπες τυ, γηγενές πύλωμα Ρόδου. θεώ μάλ' είκελον έστας υψίπουν βήμ', υψικάρανον είδος, κυμάτων τηλεσκοπον αι δ' ένερθεν αμβλεπoίσαι νάες υπερφυά τεχ νάματ' έθάμβευν. Τηίων τίς μοι μελέων προφάταν κιρνάτω κρατήρα Σάμου" συ δ' ουρον Μοϊσ' ίει πλασίστιον' ηνίδ' ως έ λαμψε δι' αίθραν LEL μαρμαρούν Πάρου σέλας' ώ φαεννάν Κυκλάδων άνασσα, μάκαιρα Δήλος, χαίρε, χαίρ'αιέν σ' έφίλασε Φοίβος, "Αρτεμις αιέν. σα γαρ εν νάπα γόνυ κάμψε Λατώ, δυστόκων τ’ άμπνευσε πόνων πέριξ μιν χευσε δάφνα φύλλα, κατηρεφής θ' ύ περθ' αναφύσα The tyrant of the Chersonese Was freedom's best and bravest friend; That tyrant was Miltiades ! Oh! that the present hour would lend Another despot of the kind ! Such chains as his were sure to bind. Fill high the bowl with Samian wine! On Suli's rock, and Parga's shore, Exists the remnant of a line Such as the Doric mothers bore; And there, perhaps, some seed is sown Trust not for freedom to the Franks They have a king who buys and sells ; In native swords, and native ranks, The only hope of courage dwells ; But Turkish force, and Latin fraud, Would break your shield, however broad. ώλένας φοίνιξ, μαλακών σκίαμα, τείνεν εις φάος δε φανέντ' έραννών τέκνα προσγέλαξεν, αμαχάνω τ' ό ρέγματι χειρών θέλγε ματρώον κέαρ. Α, τίς έχω τυμπάνων έπληξε μ' ; ιδού, πέδoνδε ; Ναξίου κατ’ ώρεος εύμαρεί σκιρ τήματι πίπτει κισσοχαϊτ' άναξ, Βρόμιος και ευοί Μαινάδες τον εύιον άμβοώσιν, ευίοις βοάμασιν αντιπλήξ βακ χεύεται άκτά. ρίπτε νύν κώμου νόμον, Ορφέως δε ένθεον στάθεσσιν έγειρε φωνάν. θρακίων ανδύσά μ' απ' ωρέων έ πέπτετ’ ομίχλα, OS και τις αυδά σεμνόν εκάς, βέβαλοι δεύρο δς ευδαίμων, πραπίδεσσιν άγναΐς δρέψαι άρρήτων τελετών άωτον όλβοδοτειραν. |
