THE SAME. 0 quam mox pede candido Nocturnis saliam Mænas in orgiis, Jactans roscidam in æthera Cervicem; veluti pulsa virentibus Mollis dámula pascuis, Saltu retia fugerit; Venator ; ruat illa vi Ventorum citior per cava vallium, Et spissâ nemorum comâ Desertisque volans gaudeat aviis ? Hoc orem Superos; nihil Hôc majus dederint, quam caput hosticum Victrici ut teneam manu : Virtutis merito nil pretiosius. Segnes, at memores tamen Ultores caput impium Do not thou deem thyself wiser than the laws; It costs not much to fear, The name of Deity. a Blest is he, who escaped from a troubled sea, The fates to human kind Oft in delusion ends : Divis credere tutius : Numen, quicquid id est, sæcla per omnia Lex naturaque consecrat: His parere decet; plus sapere est furor. Felix, post mare turbidum Victis grata laboribus. At oriens nova Nunc fructus habeat, nunc cadat irrita : Cunctis ille beatior, Cui jucundi aliquid quæque ferat dies. FROM MACBETH. Old M. Three score and ten I can remember well; Ah, good father, 'Tis unnatural, certain) Beauteous and swift, the minions of their race, Turn'd wild in nature, broke their stalls, flung out, THE SAME TRANSLATED. ΓΕΡ. Εγώ μεν εξήκοντα και δέχ ηλίου τροπάς κατείδον, δεινά τ' εν μέσω χρόνω θαύμαστά τ’ έργα · τήνδε δ' ευφρόνην πάρα άπαντα τάλλα λήρος. ΡΟΣΣ. Ούχ οράς, γέρον, προσήκεν αγνον φώς; ΓΕΡ. Υπερφυή μεν ούν, όμοια τους πραχθείσι. καί τιν' άρτι δη ကို κίρκον μέσον κατ' αιθέρ αιωρούμενον γλαυξ ευτελής μάρψασ’ όνυξιν ώλεσεν. “ΡΟΣΣ. πωλοί τ' άνακτος, (ουδ' απιστήσαι σε χρή,) καλοί, ποδάρκεις, άνθος έκκριτον γένους, |