Quatuor et quinque facti, Cuncta quæ sperata nacti, Sed humana sors amara; Pignora amoris cara Morte rapta vidimus. Summa nobis spes fuere ; Rapta diu reliquere Triste desiderium ; Donec, bonitate Dei, Lux benignioris spei Attulit solatium. Mox e tumulo surgemus, Filiosque revisemus, Ubi nos acerba vis Nulla unquam separabit, Amor immutabilis, Co MOVEAT CORNICULA RISUM FURTIVIS NUDATA COLORIBUS.” Traditur, (antiqua est ea fabula,) graculum paternæ "Cur mihi non facies melior data?" Sic solebat ille Questus inanes pipilare secum: “Cur non crista rubens in vertice? non venusta cycni "Candore cervix elegantiâque ? "Stellatis radians Junonius ales est ocellis : "Indignor hanc me non habere laudem." Talia plorabat quondam miser, aspicitque plumæ Attollit spolia, et vitrei prope marginem fluenti Qualis et ad speculum sedet anxia comiturque nympha, Deinde novâ lætatus imagine vadit ambulatque Collumque jactat erigitque caudam ; Pavonumque gregi, quasi plaudere possit ipsa Juno, Pavone jungit se superbiorem, Ostentans avide spectacula risui futura. Quid multa? Cernit agmen omne fraudem; Invadunt rostris non lenibus, exuuntque prædâ, Locoque pellunt improbum fugantes. In propriâ te pelle tene; simulata vix, opinor, Aut feminas latebit aut volucres. Nonne vides? Sacharissa nitens ubi prodit in catervas, Invidus extemplo præstantia risus ora curvat, Avolat. "O generis turpissime," sic repulsus audit; "Nostrosne cœtus ausus es redire? "Ludibrio cum sis pavonibus, anne graculorum "Consortio videris esse dignus? "Ut tu temnebas alios, ita temneris vicissim'; "Hæc justa merces insolentiarum.” |