Οι. Πώς δ' εχι, παίς γ ί τώνδε Γεννητών 1025 1030 εγώ. 1028. Note this line also, and the two following. 1029. Τα μηδενι, scil. a mere skull, or non-existence, as it were. 1032. Note this passage, and numerous others hereafter, in which the hand which appears to be so strongly marked (in light) on the upper part of Edipus's head, and that other hand, (in light also, and pointing,) near Hudibras's Talgol's waist, are frequently brought into action, and supposed to belong severally to the different speakers who refer to them. VOL. IV. Οι. Συ δ' εμπολήσας, ή τεκών μ' αυτό δίδως και 1035 Αγ. Ευρών ναπαίαις εν Κιθαιρώνος πτυχαίς. Οι. Ωδοιπόρεις δε σρός τί τόσδε τας τόπος και Αγ. Ενταύθ' δρείοις ποιμνίοις έπες άτον. Οι. Ποιμήν γάρ ήσθα, καπί θητεία σλανης και Αγ. Σε γ, ώ τέκνον, σωτήρ Γε τω τότ' εν χρόνω. 1040 1047 1036. Note this line, in relation to a former note explaining Κιθαιρωνος. And note ωδοιπορεις and πλανης, 1039, as of the moon considered as a planet. 1042. Compare this and the four following lines, with the prototype of Edipus in the map. 1049 Αγ. Ουκ οίδ'· και δες δε ταύτ' έμε λώον φρονί. Οι. Εςιν τις υμών των παρεςώτων πέλας, Χο. Οίμαι μεν έδέν άλλον, και τον εξ αγρών, 1060. Σημηνα9'' It has already been stated that the other shepherd has the same prototype as Talgol in Hudibras, (situate in the moon immediately fronting the first shepherd,) upon which other shepherd is the hand pointing, as mentioned in note on line 1032. Ον και 'μάτευες πρόσθεν είσιδείν ατάς Οι. Γύναι, νοείς εκείνον όντν' αρτίως Ιο. Τίς δ' όντιν' είπε ; μηδέν έντραπής, τα δε Ρηθέντα βέλο μηδέ μεμνήσθαι μάτην. Οι. Ουκ αν γένοιτο τ89', όπως εγώ λαβών Σημεία τοιαύτ', 8 φανώ τεμόν γένος. Ιο. Μή προς θεών, επέρ 1.78 σαύλο βίο 1070 Κήδη, ματεύσης τ89' άλις νοσέσ' έχω. Οι. Θάρρει. συ μεν γαρ όδ', αν έκ τρίτης εγώ Μητρός φανώ τρί δελος, έκφανή κακή. Ιο. Ομως πιθoύ μοι, λίσσομαι, μη δραν τάδε. Οι. Ουκ αν πιθοίμην μή ο τάδ' εκμαθών σαφώς. 1075 Ιο. Και μην φρονέσα γ εύ, τα λώςά σου λέω. Οι. Τα λώςα τοίνυν ταύτά μ' αλγίνει πάλαι. Ιο. Ω δύσποτμ', Εθε μή πόλε γνοίης δς εί. 1065. Μολαν. Οι. Αξα τις ελθών δεύρο τον βοτηρά μου και Ταύτην δ' έάτε αλεσίω χαίρειν γένει. 1080 Ιο. Ιδ, ιδ, δύς ηνε. τοτο γάρ σ' έχω Μόνον οροσειπείν, άλλο δ' άποθ' ύςερον. SCENA QUARTA. ΧΟΡΟΣ, ΟΙΔΙΠΟΥΣ, ΑΓΓΕΛΟΣ, IAMBOI. Χο. Τι ποτε βέβηκεν, Οιδίπος, υπ' αΓρίας Αίξασα λύπης και Γυνή δέδοι, όπως Μ 'κ της σιωπής τήσδ' αναρρήξη κακά. 1085 Οι. Οποία χρήζει δηλνύτω" τεμόν δ' εγώ Και σμικρόν εςι σπέρμ', ιδείν βελήσομαι. Αυτή δ' ίσως (Φρονεϊ γαρ ως Γυνή μέρα) Την δυσγένειαν την εμήν αισχύνεται. Εγώ δ' έμαυτόν παίδα της τύχης νέμων 1000 Της ευ διδάσης, εκ ατιμασθήσομαι. 1080. Χαιρειν.-1089. Μονον. 1085. Σιωπης, alludes to the silence of the night, when the moon takes her turn to reign.' |