after they are delivered from their earthly prisons; We humbly commend the soul of this thy servant, our dear brother, into thy hands, as into the hands of a faithful Creator, and most merciful Saviour; most humbly beseeching thee, that it may be precious in thy sight. Wash it, we pray thee, in the blood of that immaculate Lamb, that was slain to take away the sins of the world; that whatsoever defilements it may have contracted in the midst of this miserable and naughty world, through the lusts of the flesh, or the wiles of Satan, being purged and done away, it may be presented pure and without spot before thee. And teach us who survive, in this and other like daily spectacles of mortality, to see how frail and uncertain our own condition is; and so to number our days, that we may seriously apply our hearts to that holy and heavenly wisdom, whilst we live here, which may in the end bring us to life everlasting, through the merits of Jesus Christ thine only Son our Lord. Amen.

A Prayer for persons troubled in mind or in conscience.

O BLESSED Lord, the Father of mercies, and the God of all comforts; We beseech thee, look down in pity and compassion upon this thy afflicted servant. Thou writest bitter things against him, and makest him to possess his former iniquities; thy wrath lieth hard upon him, and his soul is full of trouble: But, O merciful God, who has written thy holy Word for our learning, that we, through patience and comfort of thy holy Scriptures, might have hope; give him a right understanding of him self, and of thy threats and promises; that he may neither cast away his confidence in thee, nor place it any where but in thee. Give him strength against all his temptations, and heal all his distempers. Break not the bruised reed, nor quench the smoking flax. Shut not up thy tender mercies in displeasure; but make him to hear of joy and gladness, that the bones which thou hast broken may rejoice. Deliver him from fear of the enemy, and lift up the light of thy countenance upon him, and give him peace, through the merits and mediation of Jesus Christ our Lord, Amen.

|

zij uit hunnen aardschen kerker ontslagen zijn; wij bevelen ootmoedig de ziel van dezen uwen dienstknecht, onzen geliefden Broeder, in uwe handen, als in de handen van eenen getrouwen Schepper en Allerbarmhartigsten Zaligmaker, U op het nederigst smeekende, dat dezelve dierbaar moge zijn in uwe oogen. Wasch dezelve, bidden wij U, in het bloed van dat onbesmette Lam, dat geslagt werd, om de zonden der wereld weg te nemen; opdat, met welke smetten dezelve in het midden dezer ellendige en booze wereld, door de lusten des vleesches of de listen des duivels ook bevlekt zij, die door dat bloed uitgewischt en bedekt zijnde, U rein en onbevlekt moge voorgesteld worden. En leer ons, die overblijven, door dit en andere voorbeelden van sterfelijkheid, zien, hoe broos en onzeker onze eigen toestand is, en alzoo onze dagen tellen, dat wij ernstig onze harten aan die heilige en hemelsche wijsheid toewijden, terwijl wij hier leven, die ons eindelijk naar het eeuwige leven voere, door de verdiensten van Jezus Christus, uwen éénigen Zoon, onzen Heer. Amen.

Een Gebed voor menschen, die in hun gemoed of geweten verontrust zijn.

O GEZEGENDE Heer! Vader van genade! en God van alle vertroosting! wij bidden U, zie met ontferming neder op dezen uwen bedroefden dienstknecht. Gij schrijft bittere dingen tegen hem, en geeft hem aan zijne vorige ongeregtigheden over; uw toorn drukt zwaar op hem, en zijne ziel is vol ontroeringe. Maar, oBarmhartige God! die uw heilig Woord tot onze leering geschreven hebt, opdat wij, door lijdzaamheid en vertroosting uwer heilige Schriften, hope hebben zouden; geef hem eene regte kennis van zich zelven en ook van uwe bedreigingen en beloften, opdat hij noch zijn vertrouwen op U wegwerpe, noch het ergens anders dan op U vestige. Sterk hem tegen al zijne verzoekingen, en heel al zijne kwalen. Verbreek het gekrookte riet niet, en blusch de rookende vlaswiek niet uit. Onttrek uwe teedere barmhartigheid in ongenoegen niet; maar doe hem van vreugde en blijdschap hooren, opdat de beenderen, die Gij verbrijzeld hebt, zich mogen verheugen. Verlos hem van de vreeze des vijands, en verhef het licht uws aangezigts over hem, en geef hem vrede, door de verdiensten en voorspraak van Jezus Christus, onzen Heer. Amen.

Forasmuch as all mortal men be subject to many sudden perils, diseases, and sicknesses, and ever uncertain what time they shall depart out of this life; therefore, to the intent they may be always in a readiness to die, whensoever it shall please Almighty God to call them, the Curates shall diligently from time to time (but especially in the time of pestilence, or other infectious sickness) exhort their Parishioners to the often receiving of the holy Communion of the Body and Blood of our Saviour Christ, when it shall be publickly administered in the Church; that so doing, they may, in case of sudden visitation, have the less cause to be disquieted for lack of the same. But if the sick person be not able to come to the Church, and yet is desirous to receive the Communion in his house; then he must give timely notice to the Curate, signifying also how many there are to communicate with him, (which shall be three, or two at the least,) and having a convenient place in the sick man's house, with all things necessary so prepared, that the Curate may reverently minister, he shall there celebrate the holy Communion, beginning with the Collect, Epistle, and Gospel, here following.

THE COLLECT.

ALMIGHTY, everliving God, Maker of mankind, who dost correct those whom thou dost love, and chastise every one whom thou dost receive; We beseech thee to have mercy upon this thy servant visited with thine hand, and to grant that he may take his sickness patiently, and recover his bodily health, (if it be thy gracious will;) and whensoever his soul shall depart from the body, it may be without spot presented unto thee; through Jesus Christ our Lord. Amen.

THE EPISTLE. Hebr. xii. 5.

My son, despise not thou the chastening of the Lord, nor faint when thou art rebuked of him. For whom the Lord loveth he chasteneth; and scourgeth every son whom he receiveth.

THE GOSPEL. St. John v. 24. VERILY, verily I say unto you, He that heareth my word, and believeth on him

Daar alle stervelingen aan onverwachte gevaren, kwalen en ziekten onderhevig en altijd onzeker zijn, wanneer zij dit leven zullen afleggen, en ten einde zij altijd gereed mogen zijn om te sterven, wanneer het den almagtigen God behagen zal hen op te roepen, zoo zullen de Dienaren hunne gemeenten van tijd tot tijd, (maar vooral in tijden van pest of andere besmettelijke ziekten,) vermanen, om dikwijls te komen tot de heilige gemeenschap van het ligchaam en bloed onzes Verlossers Christus, wanneer het openlijk in de Kerk wordt uitgedeeld; opdat zij, in geval zij onverwachts bezocht worden, zich over het verzuim daarvan niet verontrusten. Maar indien de zieke niet in staat is in de Kerk te komen, en verzoekt, dat hem het heilig Avondmaal in zijn huis toegediend worde, zal hij dit in tijds den Dienaar doen weten, als ook, hoe velen het met hem gebruiken zullen (dat drie of ten minste twee zullen moeten zijn,) op eene gevoegelijke plaats in het huis van den zieke; alles geschikt zijnde, als tot het gebruik van het heilig Avondmaal noodig is, zoodat de Dienaar het plegtig kan toedienen, zal hij het aldus doen, beginnende met het hier onderstaande Gebed, Zendbrief en Evangelie.

HET GEBED.

ALMAGTIGE, eeuwige God! Schepper des menschelijken geslachts! die tuchtigt degenen, die gij lief hebt, en die kastijdt een iegelijk, die gij aanneemt; Wij bidden U, ontferming te hebben, met dezen uwen dienstknecht, die door uwe hand werd bezocht, en te geven, dat hij zijne ziekte geduldig moge dragen, en zijne ligchamelijke gezondheid weder erlange, (indien uwe genade zulks wil,) en dat, wanneer zijne ziel van het ligchaam scheiden zal, zij zonder smet voor U moge verschijnen, door Jezus Christus, onzen Heer. Amen.

ZENDBRIEF. Hebr. xii. 5.

MIJN Zoon! acht niet klein de kastijding des Heeren, noch bezwijk niet als gij van Hem bestraft wordt. Want dien de Heere lief heeft kastijdt Hij; en Hij geeselt eeneu iegelijken zoon, dien Hij aanneemt.

HET EVANGELIE. Joh. v. 24. VOORWAAR, Voorwaar zeg ik u die mijn woord hoort, en geloott Hem, die mij ge

that sent me, hath everlasting life, and shall not come into condemnation; but is passed from death unto life.

After which the Priest shall proceed according to the form before prescribed for the holy Communion, beginning at these words (Ye that do truly &c.) At the time of the distribution of the holy Sacrament, the Priest shall first receive the Communion himself, and after minister unto them that are appointed to communicate with the sick, and last of all to the sick person.

But if a man, either by reason of extremity of sickness, or for want of warning in due time to the Curate, or for lack of company to receive with him, or by any other just impediment, do not receive the Sacrament of Christ's Body and Blood, the Curate shall instruct him, that if he do truly repent him of his sins, and stedfastly believe that Jesus Christ hath suffered death upon the Cross for him, and shed his Blood for his redemption, earnestly remembering the benefits he hath thereby, and giving him hearty thanks therefore, he doth eat and drink the Body and Blood of our Saviour Christ profitably to his Soul's health, although he do not receive the Sacrament with his mouth.

When the sick person is visited, and receiveth the holy Communion all at one time, then the Priest, for more expedition, shall cut off the form of the Visitation at the Psalm (In thee, O Lord, have I put my trust, &c.) and go straight to the Communion. In the time of the Plague, Sweat, or such other like contagious times of sickness or diseases, when none of the Parish or neighbours can be gotten to communicate with the sick in their houses, for fear of the infection, upon special request of the diseased, the Minister may only communicate with him.

zonden heeft, die heeft het eeuwige leven, en komt niet in de verdoemenis; maar is uit den dood overgegaan in het leven. Waarna de Leeraar zal voortgaan, volgens het Formulier van het Heilige Avondmaal, met deze woorden beginnende: (Gij die, enz.)

Bij de uitdeeling van het heilig Avondmaal, zal de Leeraar het eerst zelf gebruiken, daarna het aan diegenen geven, die het met den zieke wenschen te gebruiken, en het laatste aan den zieke. Maar indien iemand, hetzij door gevaarlijke ziekte, of doordien hij den Dienaar niet in tijds heeft laten verwittigen, of bij gebrek aan Mede-communicanten, of door eenige andere wettige verhindering, om het Bondzegel des ligchaams en bloeds van Christus te ontvangen, zoo zal de Dienaar hem onderrigten, dat, indien hij een waar berouw heeft van zijne zonden, en standvastig gelooft, dat Jezus Christus aan het kruis den dood voor hem ondergaan, en tot zijne verlossing zijn bloed uitgestort heeft, met ernst overdenkende de weldaden, die hij daardoor genoten heeft, en God van harte daarvoor dankende, hij het ligchaam en bloed van Christus, onzen Zaligmaker, tot heil zijner ziel geniet, ofschoon hij het Sacrament met zijnen mond niet ontvangt.

Wanneer de zieke bezocht wordt, en te gelijkertijd het heilig Avondmaal ontvangt, dan zal de Leeraar, kortheidshalve, het Formulier voor het bezoek der zieken afbreken bij den Psalm: (In U, oHeer! heb ik mijn vertrouwen gesteld enz.)en dadelijk tot het heilige Avondmaal overgaan. In tijden van pest, zweetziekte of andere dergelijke besmettelijke kwalen, als men niemand krijgen kan, om het heilige Avondmaal met den zieke te gebruiken, uit vreeze van besmetting, dan zal het den Dienaar veroorloofd zijn, zoo de zieke dit ernstig verlangt, het met hem alléén te gebruiken.

ensuing is not to be used for any that die unbaptized, or excommunicate, or have laid violent hands upon themselves.

dienst niet gedaan wordt voor zulke die ongedoopt, of uit de Kerk gebannen zijnde, sterven, of die de handen aan zich zelve gelegd hebben.

The Priest and Clerks meeting the Corpse | at the entrance of the Church-yard, and going before it, either into the Church, or towards the Grave, shall say, or sing,

I AM the resurrection and the life, saith the Lord: he that believeth in me, though he were dead, yet shall he live: and whosoever liveth and believeth in me shall never die. St. John xi. 25, 26.

I KNOW that my Redeemer liveth, and that he shall stand at the latter day upon the earth. And though after my skin worms destroy this body, yet in my flesh shall I see God: whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another. Job xix. 25, 26, 27.

WE brought nothing into this world, and it is certain we can carry nothing out. The Lord gave, and the Lord hath taken away; blessed be the Name of the Lord. 1 Tim. vi. 7. Job i. 21.

After they are come into the Church, shall be read one or both of these Psalms following.

Dixi, Custodiam. Psal. xxxix.

I SAID, I will take heed to my ways: that I offend not in my tongue.

I will keep my mouth as it were with a bridle while the ungodly is in my sight.

I held my tongue, and spake nothing: I kept silence, yea, even from good words; but it was pain and grief to me.

and

My heart was hot within me, and while I was thus musing the fire kindled at the last I spake with my tongue; Lord, let me know mine end, and the number of my days: that I may be certified how long I have to live.

Behold, thou hast made my days as it were a span long: and mine age is even as nothing in respect of thee; and verily every man living is altogether vanity.

For man walketh in a vain shadow, and disquieteth himself in vain: he heapeth up riches, and cannot tell who shall gather them.

And now, Lord, what is my hope: truly my hope is even in thee.

Deliver me from all mine offences: and make me not a rebuke unto the foolish.

I became dumb, and opened not my mouth for it was thy doing.

Take thy plague away from me: I am even consumed by means of thy heavy hand.

When thou with rebukes dost chasten man for sin, thou makest his beauty to consume away, like as it were a moth fretting a garment: every man therefore is but vanity.

Hear my prayer, O Lord, and with thine ears consider my calling: hold not thy peace at my tears.

For I am a stranger with thee: and a sojourner, as all my fathers were.

O spare me a little, that I may recover my strength: before I go hence, and be

no more seen.

De Leeraar en de Kerkdienaars het lijk aan den ingang van het Kerkhof ontvan gen hebbende, voor hetzelve henen gaande, in de Kerk of naar het Graf, zullen zeggen of zingen:

Ik ben de opstanding en het leven, zegt de Heer: die in mij gelooft zal leven, al ware hij ook gestorven. En een ieder, die leeft en in mij gelooft, zal niet sterven in der eeuwigheid. Joh. xi. 25, 26.

Ik weet, mijn Verlosser leeft; en Hij zal de laatste over het stof opstaan. En als zij na mijne huid dit doorknaagd zullen hebben, zal ik uit mijn vleesch God aanschouwen welken ik voor mij aanschouwen zal en mijne oogen zien zullen, en niet een' vreemde. Job xix. 25, 26, 27.

WIJ hebben niets in de wereld gebragt, het is openbaar, dat wij ook niet kunnen iets daaruit dragen. De Heer heeft gegeven, en de Heer heeft genomen; de naam des Heeren zij geloofd! 1Tim. vi. 7. Job i. 21. Wanneer zij in de Kerk gekomen zijn, zal er een der volgende Psalmen, of zullen dezelve beide gelezen worden.

Psalm xxxix.

Ik zeide: ik zal mijne wegen bewaren, dat ik niet zondige met mijne tong.

Ik zal mijnen mond met eenen breidel bewaren, terwijl de goddelooze nog tegenover mij is.

Ik was verstomd door stilzwijgen, ik zweeg van het goede; maar mijne smart werd verzwaard.

Mijn hart werd heet in mijn binnenste, een vuur ontbrandde in mijne overdenkingen. Toen sprak ik met mijne tong:

Heer! maak mij bekend mijn einde, en welke de maat mijner dagen zij, dat ik wete hoe vergankelijk ik zij.

Zie, gij hebt mijne dagen eene hand breed gesteld, en mijn leeftijd is als niets voor U; immers is ieder mensch, hoe vast hij staat, enkel ijdelheid.

Immers wandelt de mensch als in een beeld, immers woelen zij ijdellijk: men brengt bijeen, en men weet niet wie het naar zich nemen zal.

En nu, wat verwacht ik, o Heer? Mijne hope, die is op U.

Verlos mij van al mijne overtredingen, en stel mij niet tot eenen smaad des dwazen.

Ik ben verstomd, ik zal mijnen mond niet open doen, want Gij hebt het gedaan.

Neem uwe plagen van op mij weg: ik ben bezweken van de bestrijding uwer

Want ik ben een vreemdeling bij U, een bijwoner, gelijk al mijne Vaders.

Wend U van mij af, dat ik mij verkwikke, eer dan ik henen ga, en ik niet meer zij.