Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendi Intempestivis ossa cremata rogis : 10 Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos, Flevit et amissos Belgia tota duces. At te præcipuè luxi dignissime Præsul, Wintoniæque olim gloria magna tuæ; Delicui fletu, et tristi sic ore querebar, . . 15 Mors fera Tartareo diva secunda Jovi, Nonne satis quod sylva tuas persentiat iras, Et quod in herbosos jus tibi detur agros, Quodque afflata tuo marcescant lilia tabo, Et crocus, et pulchræ Cypridi sacra rosa, 20 Nec sinis ut semper Auvio contermina quercus Miretur lapsus prætereuntis aquæ ? Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima cælo . Evehitur pennis quamlibet augur avis, Et quæ mille nigris errant animalia sylvis, 25 Et quod alunt mutum Proteos antra pecus. Invida, tanti tibi cum fit concessa potestas ; Quid juvat humanâ tingere cæde manus? Nobileque in pectus certas acuisse sagittas, Semideamque animam sede fugâsse suâ ? 30 Talia dum lacrymans alto sub pectore volvo, Roscidus occiduis Hesperus exit aquis, Et Tartesiaco submerserat æquore currum Phæbus, ab eöo littore mensus iter. Nec mora, membra cavo posui resovenda cubili, 35 Condiderant oculos noxque soporque meos : Cum Cum mihi visus eram lato spatiarier agro, Heu nequit ingenium visa referre meum. - 40 Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles, Vestitu nituit multicolore folum. Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi. Ditior Hesperio flavet arena Tago. Aura sub innumeris humida nata rosis, Luciferi regis fingitur esse domus. Et pellucentes miror ubique locos, Sidereum nitido fulsit in ore jubar; Vestis ad auratos defluxit candida talos, 55 Infula divinum cinxerat alba caput. Intremuit læto florea terra sono. Pura triumphali personat æthra tubâ. 60 Quisque noyum amplexu comitem cantuque salutat, Hosque aliquis placido misit ab ore sonos; Dixit, 50 Dixit, et aligeræ tetigerunt nablia turmæ, 65 At mihi cum tenebris aurea pulsa quies. Flebam turbatos Cephaleiâ pellice somnos, Talia contingant somnia sæpe mihi. ELEGIA QUARTA, Anno Ætatis 18. Ad Thomam Junium præceptorem fuum, apud mercatores Anglicos Hamburga agentes, Pastoris munere fungentem. nUrre per immensum subitò mea littera pontum, U I, pete Teutonicos læve per æquor agros; Segnes rumpe moras, et nil, precor, obstet eunti, Et festinantis nil remoretur iter. Ipse ego Sicanio frænantem carcere ventos 5 AEolon, et virides sollicitabo Deos, Cæruleamque suis comitatam Dorida Nymphis, Ut tibi dent placidam per sua regna viam. At tu, si poteris, celeres tibi sume jugales, Vecta quibus Colchis fugit ab ore viri; 10 Aut quies Triptolemus Scythicas devenit in oras. Gratus Eleusinâ missus ab urbe puer. Atque ubi Germanas flavere videbis arenas Ditis ad Hamburgæ mænia flecte gradum, Dicitur occiso quæ ducere nomen ab Hamâ, Cimbrica quem fertur clava dedisse neci. Vivit ibi antiquæ clarus pietatis honore Præsul Christicolas pascere doctus oves; Ille quidem eft animæ plusquam pars altera noftræ, Dimidio vitæ vivere cogor ego. 15 20 Hei mihi quot pelagi, quot montes interjecti Me faciunt aliâ parte carere mei! Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat; Quàmque Stagirites genoroso magnus alumno, 25 Quem peperit Lybico Chaonis alma Jovi. Qualis Amyntorides, qualis Philyrëius Heros Myrmidonum regi, talis et ille mihi. Primus ego Aonios illo præeunte recessus Lustrabam, et bifidi sacra vireta jugi, 30 Pieriosque hausi latices, Clioque favente, Castalio sparsi læta ter ora mero. Flammeus at signum ter viderat arietis AEthon, Induxitque auro lanea terga novo, Bisque novo terram sparsisti Chlori senilem 35 Gramine, bisque tuas abftulit Auster opes: Necdum ejus licuit mihi lumina pascere vultu, Aut linguæ dulces aure bibisse fonos. Vade igitur, cursuque Eurum præverte fonorum, Quàm sit opus monitis res docet, ipsa vides. 40 Invenies dulci cum conjuge fortè sedentem, Mulcentem gremio pignora chara suo, Forsitan aut veterum prælarga volumina patrum Versantem, aut veri biblia sacra Dei, Grande falutiferæ religionis opus. Hæc am 60 Hæc quoque paulum oculos in humum defixa mo Verba verecundo fis memor ore loqui: (destos Hæc tibi, si teneris vacat inter prælia Musis, Mittit ab Angliaco littore fida manus. Fiat et hoc ipso gratior illa tibi. Icaris à lento Penelopeia viro. Ipse quod ex omni parte levare nequit? Et pudet officium deseruisse suum. Crimina diminui, quæ patuere, solent. Vulnifico pronos nec rapit ungue leo. Sæpe farislıferi crudelia pectora Thracis Supplicis ad mostas delicuere preces. Extensæque manus avertunt fulminis ictus, · Placat et iratos hoftia parva Deos. Jamque diu scripsisse tibi fuit impetus illi, Neve moras ultra ducere passus Amor. 70 In tibi finitimis bella tumere locis, Et jam Saxonicos arma parasse duces. Et fata carne virûm jam cruor arva rigat; 65. . Ger |