Et circum gemino cælaverat argumento: 189 In medio rubri maris unda, et odoriferum ver, 185 201 Tuquoqueinhis, nec me fallit fpes lubrica, Damon, Tu quoque in his certè es, nam quò tua dulcis abiret Sanctáque fimplicitas, nam quò tua candida virtus? Nec te Lethæo fas quæfiviffe fub orco, Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà, Ite procul lacrymæ, purum colit æthera Damon, AEthera purus habet, pluvium pede reppulit arcum; Heroúmque animas inter, divófque perennes, 205 AEthereos haurit latices et gaudia potat Ore facro. Quin tu cœli poft jura recepta Dexter ades, placidúfque fave quicunque vocaris, Seu tu nofter eris Damon, five æquior audis Diodotus, quo te divino nomine cuncti Calicolæ nôrint, fylvifque vocabere Damon. Cc c 210 Quòd 215 Quòd tibi purpureus pudor, et fine labe juventus Ad JOANNEM ROUSIUM Oxonienfis Academia De libro Poematum amiffo, quem ille fibi denuo mitti postulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica reponeret, Ode. Strophe 1. GE EMELLE cultu fimplici gaudens liber, Munditiéque nitens non operofâ, Quam manus attulit Juvenilis olim, Sedula tamen haud nimii poetæ ; Dum vagus Aufonias nunc per umbras, Nunc Britannica per vireta lufit Infons populi, barbitóque devius Indulfit patrio, mox itidem pectine Daunio Longinquum intonuit melos Vicinis, et humum vix tetigit pede; Antistrophe. Quis te parve liber, quis te fratribus 5 10 Sub Subduxit reliquis dolo? Cum tu miffus ab urbe, Docto jugiter obfecrante amico, Thamefis ad incunabula Cærulei patris, Fontes ubi limpidi Aonidum, thyafufque facer Orbi notus per immenfos Temporum lapfus redeunte cœlo, Modò quis deus, aut editus deo Et relegatas fine fede Mufas Jam penè totis finibus Angligenûm; Immundafque volucres Unguibus imminentes Figat Apollineâ pharetra, 15 20 25 30 35 Phinéamque abigat peftem procul amne Pegaféo. Antiftrophe. Quin tu, libelle, nuntii licet malâ Fide, vel ofcitantiâ Semel erraveris agmine fratrum, Ссс 2 Seu Seu quis te teneat specus, Seu qua te latebra, forfan unde vili Nam te Roufius fui Strophe 3. Optat peculî, numeróque jufto Sibi pollicitum queritur abeffe, 40 45 Rogatque venias ille cujus inclyta Sunt data virûm monumenta curæ : 50 Voluit reponi, quibus et ipfe præfidet AEternorum operum cuftos fidelis, Quàm cui præfuit Iön Clarus Erechtheides Opulenta dei per templa parentis Fulvofque tripodas, donaque Delphica, Ion Actæâ genitus Creufâ. Antistrophe. Ergo tu visere lucos Mufarum ibis amœnos, Diamque Phœbi rurfus ibis in domum, Oxoniâ quam valle colit Delo pofthabitâ, Bifidoque Parnaffi jugo: Ibis honeftus, Poftquam egregiam tu quoque fortem Nactus abis, dextri prece follicitatus amici. Authorum, Graiæ fimul et Latinæ Antiqua gentis lumina, et verum decus. Vos tandem haud vacui mei labores, Jam ferò placidam fperare jubeo Perfunctam invidiâ requiem, fedefque beatas Quas bonus Hermes Et tutela dabit folers Roüfi, 70 75 Quo neq; lingua procax vulgi penetrabit, atq; longè Turba legentum prava faceffet; At ultimi nepotes, Et cordatior ætas. Judicia rebus æquiora forfitan Adhibebit integro finu. Tum livore fepulto, Si quid meremur fana pofteritas fciet 80 85 Ode |