THE SAME TRANSLATED.

Βαβυλώνος έν βήσσαισι ναμάτων πέλας κλαίοντες έζόμεσθα, σου φίλη Σίων μεμνημένοι" λύραι δε πλησίων από δενδρών εκρήμναντ’ οι δ' ελόντες ήθελαν μέλποντας ημάς δουλίω περ εν ζυγώ βαρέας ακούσαι: “Των Σίωνος άδετε μολπων τιν',” είπον αλλά πώς τολμώμεν αν άσαι μέλος το θείον έν ξένη χθονί; ει γαρ λαθοίμην πάτρις ώ φίλη σέθεν, η δεξιά λάθοιτο των αυτης τεχνων και γλώσσ' επ άκρω στόματι προσκολλητό μου, εί που τι χάρμα τον σον εξέλοι πόθον αλλ' ώ θεός μέμνησο Ίδυμαίoν λεων, ως είπον ημών εις πόλιν, « Πορθεϊτέ νιν, πανωλεθρον πορθείτε.” και σύ που φθινείς νόσοισι, Βαβυλών, και μάλ' ευδαίμων έφυ δς των τόθ' ημάς τίσεται σ' ειργασμένων, ή και σα ρίψας τέκνα προσκρούσει πέτραις.

FROM MOORE.

'Tis the last rose of summer
Left blooming alone,
All her lovely companions
Are faded and gone;
No flower of her kindred,
No rosebud is nigh,
To reflect back her blushes
Or give sigh for sigh.

I'll not leave thee, thou lone one,
To pine on the stem;
Since the lovely are sleeping,
Go sleep thou with them :
Thus kindly I scatter
Thy leaves o'er the bed,
Where thy mates of the garden
Lie scentless and dead.

THE SAME TRANSLATED.

Restas ultima suavium rosarum

Quas æstas genuit, perisse morens

Horti delicias, tuæque gentis

Florem non superesse flosculumve

Ullum, qui rubeat rubente tecum

Aut suspiria reddat aut odores.

Infelix! ego in arbore interire
Solam non patiar: jacebis inter
Pulchras quæ prope

dormiunt sorores :

Illarum folia indecora circa

Putrescunt; tua nunc manu benignâ

Decerpens placidum in cubile fundo.

So soon may I follow,
When friendships decay,
And from love's shining circle
The gems drop away:
When true hearts lie wither'd
And fond ones are flown,
Oh, who would inhabit
This bleak world alone?

FROM RICHARD III.

I cannot tell, if to depart in silence,
Or bitterly to speak in your reproof,
Best fitteth my degree, or your condition:
If, not to answer, you might haply think,
Tongue-tied ambition, not replying, yielded
To bear the golden yoke of sovereignty,
Which fondly you would here impose on me;
If to reprove you for this suit of yours,
So season'd with your faithful love to me,
Then, on the other side, I check'd my friends.
Sic, cum suavis amantium corona
Languescet mihi decidentque gemmæ,
Amissos mihi subsequi sodales
Quamprimum liceat! Quis optet esse
Caris atque fidelibus superstes
Et tristem hunc habitare solus orbem ?

THE SAME TRANSLATED.

Ουκ οίδα πότερα σιγ απαλλάξαι πόδα, ή τους παρόντας πίκρ' όνειδίζειν έπη, πρέπον τ' ες υμάς έστ' εμού τ' επάξιον. το μεν γαρ-ει χρή μηδεν αντειπεϊν-τάχ αν φιλοτιμία δόξαιμ' έπεστομισμένος ζυγόν δέχεσθαι χρύσεον μοναρχίας, και σπεύδετ' αμαθία με περιβαλείν κάρα. ήν δ' εξελέγξω τάσδε τας υμών λιτάς πρόσχημ’ εχούσας ευμενών θωπευμάτων, φήσει με τις φίλοισι μέμφεσθαι λίαν.