Imágenes de páginas
PDF
EPUB

nobis : respondit quod ipsa requirit quod ducatur ante ipsum dominum nostrum Papam, et postea respondebit coram eo totum illud quod debebit respondere.

Interrogata de qua materia erat unus anulorum suorum, in quo erant scripta hæc nomina JHESUS MARIA: respondit quod hoc proprie nescit; et si erat de auro, non erat de puro auro; nec scit utrum de auro vel de electro; et æstimat quod in eo erant tres cruces et non aliud signum, quod ipsa sciat, exceptis his nominibus, JHESUS MARIA.

Interrogata cur libenter respiciebat in illum anulum, quando ibat ad aliquod factum guerræ: respondit quod hoc erat per complacentiam, et propter honorem patris et matris; et ipsa, illo anulo existente in sua manu et in suo digito, tetigit cum sancta Katharina sibi visibiliter apparente. (1)

Interrogata in qua parte ipsius sanctæ Katharinæ tetigit eam respondit : « Vos de hoc non habebitis aliud. >>

:

touchant la foy et le fait de sa conscience respont qu'elle requiert qu'elle soit menée devant luy; et puis respondra devant luy tout ce qu'elle devra respondre.

:

Interroguée de l'un de ses agneaulx, où il estoit escript JESHUS MARIA, de quelle matière il estoit respond, elle ne sçait proprement; et s'il est d'or, il n'est pas de fin or; et si ne sçait se c'estoit or ou lecton; et pense qu'il y avoit trois croix, et non autre signe qu'elle saiche, excepté JESHUS MARIA.

Interroguée pour quoy c'estoit qu'elle regardoit voulentiers cel anel, quant elle aloit en fait de guerre : respond, que par plaisance et par l'onneur de son père et de sa mère; et elle, ayant son anel en sa main et en son doy, a touché à saincte Katherine qui luy appareist.

Et interroguée en quelle partie de ladicte saincte Katherine respond: « Vous n'en aurés autre chose. »

(1) Traduction telle quelle du gallicisme toucher à.

Interrogata utrum unquam osculata fuit vel amplexata sanctas Katharinam vel Margaretam respondit quod ipsa amplexata est ambas.

Interrogata an habebant bonum odorem respondit quod hoc bonum est scire quod habebant bonum odorem.

Interrogata utrum, amplexando eas, sentiebat calorem vel quidquam aliud : respondit quod non poterat amplexari eas sine sentiendo et tangendo ipsas.

Interrogata per quam in partem amplexabatur eas, utrum per superius vel per inferius: respondit quod melius decet eas amplexari per inferius quam per superius.

Interrogata utrum dederitne prædictis Sanctis aliqua serta vel cappellos: respondit quod, in honorem ipsarum, pluries de illis sertis dedit imaginibus seu repræsentationibus earum in ecclesiis; et, quantum ad illas quæ sibi apparent, non dedit eis unde recordetur. Interrogata utrum, quando ponebat hujusmodi serta in arbore de qua superius dictum, ipsa poneret illa in honorem earum quæ sibi apparent : respondit quod non.

Interroguée s'elle baisa ou accola oncques sainctes Katherine et Marguerite respond, elle les a accolez toutes deulx.

Interroguée se ilz fleuroient bon: respond : « Il est bon à savoir, et sentoient bon.»

Interroguée se, en accolant, elle y sentoit point de chaleur ou autre chose respond qu'elle ne les povoit point accoller sans les sentir et toucher.

:

Interroguée par quelle partie elle les accoloit, ou par hault, ou par bas respond : « Il affiert mieulx à les accoler par le bas que par hault. » Interroguée s'elle leur a point donné de chappeaulx: respond que en l'onneur d'elles, à leurs ymaiges ou remembrance ès églises, en a plusieurs fois donné; et quant à celles qui se appairent à elles, n'en a point baillé dont elle ait mémoire.

Interroguée, quant elle mectoit chappeaulx en l'arbre, s'elle les meict oit en l'onneur de celles qui luy appairoient respond que non.

Interrogata utrum, quando illæ Sanctæ veniebant ad eam, faceretne ipsis reverentiam, flectendo genua et inclinando se: respondit quod sic; et, quantum plus poterat, faciebat eis reverentiam, quia bene scit quod sunt illæ quæ sunt in regno paradisi.

Interrogata an ipsa scit aliquid de illis qui vadunt, gallice en l'erre avec les faées : respondit quod ipsa nunquam fuit, nec scit aliquid; sed bene audivit loqui, et quod ibant in die jovis; sed in hoc non credit, et credit quod hoc non sit nisi sortilegium.

Interrogata utrumne aliquis fecit ventilari suum vexillum circa caput regis sui, dum consecrabatur Remis respondit quod non, quod ipsa sciat.

Interrogata cur idem vexillum fuit plus portatum in ecclesiam Remensem, in consecratione regis sui, quam vexilla aliorum capitaneorum: respondit quod ipsum vexillum suum fuerat in poena bene rationis. erat quod haberet honorem.

Interroguée se, quant ces Sainctes venoient à elle, s'elle leur faisoit point révérence, comme de se agenoullier ou incliner respond que ouil, et le plus qu'elle povoit leur faire de révérence, elle leur faisoit ; que elle sçait que ce sont celles qui sont eu royaume de paradis.

Interroguće s'elle sçait rien de ceulx qui vont en l'eure avec les fées respond qu'elle n'en fist oncques, ou sceust quelque chose; mais a bien ouy parler, et que on y aloit le jeudi; mais n'y croist point, et croist que ce soit sorcerie.

Interroguée se on fist point floter ou tournier son estaindart au tour de la coste (1) de son roy: respond que non qu'elle saiche.

Interroguée pour quoy il fut plus porté en l'église de Rains, au sacre, que ceulx des autres cappitaines respond : « Il avoit esté à la paine, c'estoit bien raison que il fut à l'onneur. »

[blocks in formation]

XVIII. Martii. [Assertiones traditæ dd. assessoribus.]

Item, dominica in Passione Domini, xvIII. die dicti mensis martii, immediate sequenti, præsidentibus nobis, episcopo prædicto, et dicto fratre Johanne Magistri, vicario Inquisitoris, in domo habitationis nostræ episcopi prædicti, Rothomagi, et adstantibus reverendis patribus dominis et magistris : Egidio, abbate Fiscampnensi; Petro, priore de Longavilla; Johanne Pulchripatris, Jacobo de Turonia, Nicolao Midi, Petro Mauricii et Gerardo Fueilleti, in sacra theologia; et Radulpho Rousselli, in utroque jure doctoribus; Nicolao de Vendères et Johanne de Fonte, in jure canonico licentiatis; - Nicolao Coppequesne et Thoma de Courcellis, in sacra theologia bachalariis: nos, episcopus prædictus, exposuimus qualiter prædicta Johanna per multos dies fuerat interrogata, et multæ confessiones et responsiones ejus habebantur in scriptis; quærendo ab eisdem assistentibus, ut, super modo ulterius procedendi in materia, suas deliberationes et sua consilia præstarent. Fecimusque legi coram ipsis, assertiones plurimas quæ ex responsionibus ipsius Johannæ per aliquos magistros ex ordinatione nostra extractæ fuerant, ut materiam plenius viderent, et de agendis securius deliberarent.

Qui quidem domini et magistri, præmissis auditis, solemniter et mature deliberaverunt. Auditisque singulorum opinionibus, conclusimus et ordinavimus quod quilibet ipsorum videret et studeret diligenter in materia, atque opiniones doctorum in libris authenticis super hujusmodi assertionibus visitaret, ut, die jovis exinde proximo sequenti, de his conferre

[graphic]

possemus, singulis advisamenta sua coram nobis referentibus; quodque interea, ex interrogatoriis et responsis ipsius Johannæ, certi formarentur articuli qui, coram nobis judicibus et contra ipsam Johannam, in judicio proponerentur.

XXII. Martii. [Conclusum in pauciores articulos redigendas fore prædictas assertiones.]

:

Item, die jovis immediate sequenti, xxII. dicti mensis martii, Rothomagi, in domo habitationis nostræ episcopi prædicti; præsidentibus nobis, episcopo, et fratre Johanne Magistri, vicario domini Inquisitoris, prædictis; comparuerunt venerabiles domini et magistri Johannes de Castellione, Erardus Emengart, Guillelmus Boucherii, Petrus prior de Longavilla, Johannes Pulchripatris, Jacobus de Turonia, Nicolaus Midi, Mauricius de Quesneyo, Petrus Houdenc, Johannes de Nibat, Johannes Fabri, Petrus Mauricii, Jacobus Guesdon et Gerardus Fueilleti, sacræ theologiæ; et Radulphus Rousselli, thesaurarius ecclesiæ Rothomagensis, in utroque jure doctores ;Nicolaus de Vendères, archidiaconus de Augo in ecclesia Rothomagensi, et Johannes de Fonte, in jure canonico licentiati; Guillelmus Haiton, Nicolaus Coppequesne et Thomas de Courcellis, in sacra theologia bachalarii ; — Nicolaus Loiselleur, canonicus ecclesiæ Rothomagensis, et frater Ysambardus de Petra, ordinis Fratrum Prædicatorum.

Quibus sic coram existentibus, relata fuerunt nonnulla, quæ notabiliter et scientifice per quamplures dictorum doctorum dominorum et magistrorum compilata et advisata fuerant in materia. Quibus visis, et

« AnteriorContinuar »