opponunt, quod potestas data est in edificationem, et non in destructionem; abusus namque potestatem ejus, qui destruit, obviam eant congruis remediis, non obediendo in malis, non adulando, non tacendo, arguendo, et advocando illustres ad increpandum. 16. De potestas regal et papal., cap. 2. Si periculum reipublicæ sit in mora, quia scilicet trahitur populus ad malam opinionem, et est periculum de rebellione, et Papa commoveat.populum indevitè per abusum gladii spiritualis; ubi etiam non speratur quod desistat aliter; puto quod in hoc casu Ecclesia contra Pajam debet moveri, et in ipsum agere: Princeps vero violentiam gladii Papæ potest repellere per gladium suum cum moderamine; neque in hoc ageret contra Papam, sed contra hostem suum, et hostem reipublicæ::: Hoc enim agere non est contra Ecclesiam agere, sed pro Ecclesia. 17. Lib.-8 de Concil, art. 3. Laudat Baldum dicentem, quod si Papa non vult uti rationibus, ubi tractatur de periculo mundi, debet compesci armis; adduct, à Febron., cap. 9, §. 9, num. 3. 18. Fleuri, Histor. Ecclesiastic., lib. 7, num. 32. 19. Late Matheus Paris in Histor. Angl. ad ann. 1253, pag. 582 et 583. 20. Este parecer va reimpreso en el apéndice de documentos. 21. Cabrera Historia de Felipe II, lib. 2, cap. 6, 11, 12 ýmen otros muchos parages. Herrera en la Historia del mismo Mouarca, lib. 4, cap. 20. 22, Tuano, Histor., tom. 5, lib. 137, pag. 1254 et seq. 23. Clausula notabilis rescripti Imperatoris Joseph. 1, E' comme selonla pensé des Saintes Peres, des Conciles les censures sont souvent redoutables non pas à ceux à quelles sont iufligè es, mais à ceux qui les infligent, nous remetous à l'estime et aux jugemens de Dieu, elc. Habetur idiomat. Gallican, aput Rousset. Interest presens des Puisances de l'Europe, chap. 1, §. 13. 24. Hist. de S. Luis p por Mont, le Chaisse, tom. 3, pag. 172; edit. 1668. 25. Quo spiritu, vel ausu temerario, Papa tantum Principem, quo non est major, imò nec par inter christianos, non convictum, nec confessum de objectis sibi criminibus exhæredavit, et apice Imperiali precitavit?.... Quid ad Romanos de prodiga sanguinis nostri effussione, dummodo suæ iræ satisfaceremus? Si eum per Nos, et alios devicerit omnes Principes mundi, conculcabit sumens cornua jactantiæ. Quoniam ipsum Fridericum maguum Imperatorem contriverit, sed ne in vacuum Papale mandatum videamur suscepisse, licet magis constet hoc ob odium Imperatoris, quam uostri dilectionem ab Ecclesia Romana derivasse, mittemus nuncios prudentes ex nobis ad Imperatorem,qui quomodo de fide catolica sentiat diligenter inquirant, nos super hoc certificaturos, et si nihil misi sanum invenerint, cur infestandus est? Sin autem et ipsum, imò ipsum Papam, si malè de Deo senserit, vel quemlibet mortalium usque ad internectionem persequemur. Ex Historia Angliæ Matth. de Paris adducitur tom. 1, Preuves de libertez de l'Eglise Gallicane, chap. 4, num. 4. 26. El manifiesto de Cárlos V y su apelacion al Concilio van en el apéndice a continuacion del breve Pontificio.. 27. Valdes de Dignitat. Reguum Hispania, cap. 22, num. 41 Nam illa bella potius laudi tribuenda sunt, Philipo Magno cum enim de Imperio ageret Paulus IV, non de Religione: et à Philipo vellet aufferre Regnum Neapolitanum jure proprio, et hæreditario quæsitum, ac suscitaret Euricum secundum Regem Galliæ ad eam rem cum Philippus in re temporali jus suum tueri devinctus esset, nec pati spolium deberet solum exercitum, ad tuendum Regnum, et vim vi repellendam paratum habuit, et cum possit Dux Albanus Imperator summus exercitus Romam invadere, capereque Pontifi cem jussum Philippi sequutus ad hac pugna exercitum continuit, personaque Pontificia summa cum observantia colitur, et majestas dignitatis solio defenditur. 28. Epist. Carol. Calvi Galliæ Regis ad Joannem 8, quæ est 47 inter Hincmerianas Collect. Sirmond. FIN DEL TOMO TERCERO. TOM. 111. 63 Alias ad Apostolatus nostri notitiam, non sine gravi |