Imágenes de páginas
PDF
EPUB

om u te overtuigen dat de verzamelaars hunne oogen in den vreemde geene ruste gunnen; dat zij niet enkel veel, dat zij ook juist opmerken, is een hooger lof, die hun niet minder toekomt. "Sedert vele jaren," zoo luidt de getuigenis, door een onzer eerste spelers afgelegd, sedert vele jaren is Sissa voor de beoefenaars dier kunst ten onzent, het eenige point de ralliement, dat den geest levendig blijft houden. De belangrijkste partijen door de groote meesters in het buitenland gespeeld, werden ons uit die bladen bekend; slechts wie schaakliefhebbers zijn kunnen zich voorstellen, welk eene weelde er in die schitterende combinatiën en geniale wendingen schuilt! Jammer maar, dat de weinige bijdragen, den redacteur uit de hoofdstad toegezonden, grond schijnen te geven voor het vermoeden, dat in Amsterdam weinig of slecht wordt gespeeld, wat intusschen volstrekt het geval niet is. Menige partij in de beide schaakgenootschappen der hoofdstad, menige partij in particuliere kringen aldaar tot "mat" of tot remise" gebragt, zou onder die der buitenlanders eene plaats verwerven en verdienen, als de lust tot opteekenen niet zoo laauw, als de afkeer van publiceren niet zoo groot was." De nationale zuurdeesem, onverschilligheid, weêrzin in openbaar leven, vreeze voor kritiek, tot in het schaakspel toe! Amsterdam achterlijk in het eenige tijdschrift ten onzent dier kunst gewijd; een tijdschrift, waarin niet enkel van wereldsteden wordt gewag gemaakt, maar ook van Deventer en Gouda, ook van Dokkum en Woudsend, dat van Wijk bij Duurstede uitgaat! Te weinig ondersteunde, maar daarom dubbel verdienstelijke redacteur! wij wenschen niet slechts dat het anders ware, wij wenschen tevens dat het anders worde! Er kome vooruitgang ook op uw gebied, 'vooruitgang als waarmede gij u vleit; anders toch hadt ge niet zoo vele jaren van uw leven, met dezelfde liefde, den dikwijls lastigen arbeid voort

gezet! Behoud dat geloof aan de toekomst, het is de beste

borg voor uw eindelijk slagen!

1864.

Weite Welt und breites Leben
Langer Jabre redlich Streben,
Stets geforscht und stets gegründet,
Nie geschlossen, oft geründet,
Aeltestes bewahrt mit Treue,
Freundlich aufgefasstes Neue,

Heitern Sinn und reine Zwecke:

Nun! man kommt wohl eine Strecke.

LIEDERTAFEL-POEZY.

Gij hebt mij, lieve Buren!
Uw toonstuk niet te sturen,

Ik zing niet gaarne op Duitsch;
Houdt, daar gij mij door 't oor boort
Met uw afgrijslijk voorwoord,

Uw Liedertafels thuis.

N. Beets, Germanismen.

Leve het Conversations-Lexicon! Als gij er Liedertafel in opzoekt, verwijst het u naar Männergesang, Männerchor en geeft eene zoo duidelijke definitie van den aard des zangs, binnen het bereik van vier of meer mannenstemmen, en voegt er een, hoe vlugtig, toch zoo veelzijdig overzigt zijner geschiedenis aan toe, dat gij vrede met de zaak kunt hebben, al blijft gij onverzoend met den naam.

"Niet meer dan vrede met de zaak!" herhaalt de ergernis van wien niet al. Want vergrijp u in onze dagen aan wien of wat ge wilt, niemand zal het voor iemand of iets opnemen; mais ne touchez pas à la musique! Zij is onze laatste, onze eenig overgebleven heilige. En welke ter wereld wordt aange

beden, wordt gevierd zoo als zij? Heeft de menigte den dag waarlijk geleefd, op welken zij zich niet in toonen verlustigen en in toonen baden mogt? Te huis of op reis, binnen of buiten, des ochtends vroeg of des avonds laat wanneer en waar wordt geen muziek gemaakt? tot aan tafel, tot in den nacht toe? Ontkom er aan, zoo gij kunt, in het Bosch of op het Strand; gij treedt de Tent niet binnen, noch kiest uw stand op het Terras, of het u in de hand geduwd programma verkondigt de olla podrida, die ge slikken moet. Als ge beweert, dat het in den vreemde beter gaat, waag ik een beroep op mijne jongste reisherinneringen. Wij waren van een uitstapje naar den burg Stein te Ems teruggekeerd, een uur vóór de klok ons aan de table-d'hôte roepen zou. Eene wijle mijmerens in de warande van het hôtel lachte ons aan; het Duitschland van den patriot van 1813 tegenover het Duitschland des Caesars van 1866 bood er stof toe: er weergalmde muziek onder het geboomte, daverend trompetgeschal! Houdt gij het voor eene uitzondering? In schaduw der bloeijende acacias dachten wij te Vevey den ondergang der zon te genieten. Den spiegel des Lemans aan onzen voet; den Montblanc over ons, wij wenschten niets dan stilte, en er was koncert op het meir! Ge verlangt geen derde voorbeeld en ik keer gaarne ten onzent weêr, in den winter, zoo ge het goed vindt. Van de opera heb ik mij niet te beklagen, son menu tient ce qu'il promet. Doch hebt gij moed onze overige schouwburgen te bezoeken? Tooneelspelers, dien naam waard, zult gij schaars aantreffen, schaars hooren, schaars zien, maar in de entre-acte's wordt gedoedeld en gefiedeld, als waart gij daarvoor gekomen. Of het gezellig verkeer ten minste van de plaag bevrijd bleef! Helaas, wie geeft geene soirées en zelfs geene matinées musicales? gearrangeerde en geïmproviseerde, kies wat ge wilt! Wijs mij een huiskamer

[merged small][ocr errors]
[ocr errors]

ik spreek niet van

een vertrek van een burgergezin, waarin u eene

pianino niet bedreigt! Gelukkige die gij zijt, wanneer u in deze warme zomerdagen, zoodra ge des ochtends uw raam hebt opgeschoven, geen vioolgekras deernis inboezemt met het mishandeld instrument; geen kwijnende fluit u kippenvel krijgen doet. Als ik eene buurt, wist, waarin nooit draaiorgels kwamen, ik huurde er morgen kamers!

Rien de trop est un point

Dont ou parle sans cesse et qu'on n'observe point, herinner ik mij ter goeder ure; maar ook zonder deze waarschuwing du bonhomme zou mijn ergerlijke uitval over de ubiqueteit der muziek door de vergoelijkende bekentenis zijn gevolgd, dat ik den internationalen wedstrijd, door eene der Amsterdamsche zangvereenigingen, de Euterpe, uitgeschreven, bijwoonde. Geschiedde het louter om in dat opzigt ten minste van mijn tijd te zijn, of dewijl ik logés had, of slechts naar uitspanning haakte?

Toch niet; uit zuivere belangstelling ging ik in den avond van den 9den Augustus het Park binnen, de frischheid verspreidende fontein langs, den bijna koelen wintertuin door, de volle en warme zaal in. De dekoratiën waren de voor dergelijke gelegenheden gebruikelijke; vaandels zonder tal, waartusschen wapenschilden prijkten, zegt men, die van Frankrijk en Pruissen, die van Belgie en Nederland, die der feestvierende stad en der feestgevende liedertafels, een bonte trein langs de witte muren, maar die niets aantrekkelijks had. Der SangVerein, les Orphéonistes, Amstels Mannenkoor, Oefening baart Kunst, stond onder andere schilden te lezen, in andere ramen gevat. Zou de schilderkunst bij feesten van dien aard hare zuster niet eigenaardiger kunnen opluisteren? Een oogenblik vermeidde ik mij in de voorstelling der aanschouwelijk gemaakte gedachte, welke de zangers ons in toonen ten beste zouden geven; een tafereel, een groep, een beeldje, aardig uitgedrukt en geestig

[ocr errors][merged small]
« AnteriorContinuar »