Tota domus resonat, Pauli mirata lepores,

Nam lepor est, Pauli quicquid ab ore cadit : Os aperit Paulus; rident juvenesque senesque; Ore locuturo tot micuere sales.

Cotta jocos odit, nec scit bene Cotta jocari ;

Vir sapiens ego sum, murmurat ipse sibi; Et puto, si quis inest torvo sapientia vultu,

Cotta sibi in toto non habet orbe parem.
Si qua fides Mopso, Phyllis dulcissima rerum est,
Pulchrior Aurorâ, purior illa nive;

Phyllide jam nuptâ se prædicat esse beatum,
Et fruitur dulci credulitate senex:

O pudor! ingrata est Phyllis, juvenesque protervos
Magnanimo fertur præposuisse viro.

Carmina condit ovans, et amat sua carmina Faustus;

Jure suam prolem possit amare parens :

Utque pater caris pueros ostendit amicis,

Quo fallat sociæ tædia longa dapis; Carmina convivis recitat post prandia Faustus, Pascat ut ingenium nobiliore cibo:

Rufus et Aufidius tollunt super astra poetam,

Bisque rogant eadem terque quaterque legat :

Illi audire solent, quæ sint pulcherrima nôrunt,
Plaudere quo deceat, quove tacere loco;

Ast alii nutant omnes, et pulchra Corinna
Dormit in ambrosio semisupina toro.
"Libertate opus est, O patria!" clamat Iulus;

"Crede mihi; felix, libera, dives eris."

Vindicat humani generis carissima jura;
Interea pessum res sinit ire suas ;
Negligit uxorem, natos, patrimonia, famam;
Pro patriâ vivit, pro patriâque perit.
Silvius a patriâ titulos accepit et aurum ;
Præmia virtutis talia dona putat:

Despicit infidum vulgus, populumque profanum,
Et patriam credit quod videt ipse domi.
Aspicis? In varias divisa Britannia partes,

Nunc hinc incertum, nunc movet inde pedem. Huc proceres studiis, rapit illuc mobile vulgus ; Quisque suos sequimur, credula turba, duces.

Sunt quorum vili sententia veneat auro,

Ira furens multos, et malus ardor agit.
Tu rogitas, bone vir, recti studiosus et æqui,
Te quibus adjungas, quo duce tutus eas.
Hoc ego respondere tibi, nihil amplius ausim;
Judicio fides, si sapis, ipse tuo.

PUERILIA LUSIMUS OMNES."

Mens etiam pueris varia est; sua quemque voluptas
Allicit; haud spes est una, nec unus amor.
Dic age, quæ sanctâ cum turre Salopia surgens
Ditia fœcundis messibus arva vides,

Fluminaque antiquos præterlabentia muros,

Cara meo fratri flumina, cara mihi;

Quot ludos agitent, quales post seria nugas,
Quos foveas almo fida magistra sinu.
Conveniunt. Locus est medio porrectus in agro,

Qua levis attritu canduit herba pedum :

Protinus hunc certo designat limite, seque

Dividit in partes gens animosa duas :

Jamque ferunt celeremque pilam, baculosque sonantes; Illa indefessam corripit usque fugam ;

Nunc per humum saliens, nunc icta resurgit in auras Mobilis, et varias itque reditque vias.

It clamor cœlo; fervet certamine campus;

Fronte fluit sudor; fulgurat igne gena.

L

Parte aliâ ardentem cohibet minor area ludum,

Qua resonat paries icta minore pilâ.

Ast alii teretes volvunt mirâ arte lapillos,

Mutuaque inter se bella ciere docent.

Hic rota se tenuis, movet inde volubile buxum,
Tortilis ignavas punit habena moras.

An loquar, ut plumis levior volitantibus uter
Per medias acies turbinis instar eat?
Impulsu ruit ille pedum. Concursus ubique,
Et strepitus discors, iraque mixta joco:
Jurgia non absunt: hostis colliditur hosti,

Pronus in immundam volvitur alter humum. Quid soleæ possint, laceri testantur amictus, Cruraque non unâ livida facta notâ.

Ne pueri, ne vos animis assuescite rixas;
Non est e tali lite petendus honor.
Est qui flumineas armatus arundine ripas

Quærit, ubi multo pisce natantur aquæ; Quem fluitans summo delectat in æquore suber, Nec piget ingratæ tædia ferre moræ. Nonnunquam in gremio tumidæ sublata Sabrinæ Allicit audacem parvula cymba chorum :

Incumbunt transtris; salit alto hiscente carina,

Suaviter in numerum remus et unda canunt.

Sin calet æstivo campus sub sole refulgens,

Hora monet gelido membra lavare freto : Ingentem videas, exutâ veste, catervam

Acriter in fluvium præcipitare caput: Nunc juvat adversos animoso pectore fluctus Scindere, nunc prono leniter amne vehi :

More levis ranæ, ruit urinator in ima,

Salmonum scrutans Naïadumque domos.

Ah! caveat, quisquis nondum sine cortice navit :
Tutius in placido luxuriare vado.

Carolus agricolæ peragrat temerarius arva,
Septaque præcipiti frangit opaca viâ;
Invaditque ferox ditatum fructibus hortum,

Nec metuit vigili quem videt ore canem :

Ecce pyri dulces, cerasique, et poma rubescunt;

Porrigit ad cerasos, poma, pyrosque manum. Julius in plateas prodit, cui se Gulielmus

Dat comitem, et multâ construit arte dolos. En civem innocuum, nitidâ cum veste decorum : Putribus hunc ovis dexter uterque ferit : Respicit iratus, circumspicit, omnia lustrat ;

Nullus adest; tantum risus in aure crepat.

Jam foribus pulsis fugere; hiat ante reclusas,
Et magico falsam se putat Anna sono.